What are you looking for?

Geboortedatum: 13/03/2017 – Geslacht: Reu – Ras: American Staffordshire Terriër

Afkomst: Op 13 maart 2017 kwam ik de aarde op gerold, enthousiast en benieuwd naar wat er op mijn pad zou komen. Jammer genoeg was dit niet de ideale wereld. Ik leefde continu buiten aan een ketting of in de kennel… Mijn baasje kreeg 2 opties van de bevoegde autoriteiten: afstand via de wijkagent of een inbeslagname. Hij koos voor optie 1. De uitkomst was hetzelfde, dus hij had er weinig baat bij om te gaan dwarsliggen. En zo kwam ik in het asiel terecht.

In mijn asieltijd kreeg ik gelukkig nieuwe vooruitzichten! Ik werd in die periode ook 1x geadopteerd. Mijn baasje leek de beste bedoelingen te hebben. Zo nam hij me dagelijks mee naar het werk. Misschien was dit iets te veel ineens? Wie zal het zeggen… Ik stelde me beschermend op en dat is in een werksituatie niet evident. Bij gebrek aan sturing nam ik de overhand en dat is bij mijn ras niet wenselijk, dat weet iedere Staffie lover. Een gezonde, maar uiteraard zachtaardige portie sturing is altijd een plus! Ik verliet het asiel op 9 mei 2020, maar liep de poort alweer binnen op 22 mei.

Kan in de wagen: Tuurlijk, uitstappen horen bij mijn training!
Kan met kinderen: Prikkels van kleintjes passen niet in mijn ideale plaatje. Stevige tieners (> 16j.) wil ik gerust eens besnuffelen om te zien of ze het noodzakelijke karakter en de nodige ervaring hebben.
Kan met katten: Neen.
Kan met andere honden: Wandelen met soortgenoten hoort bij mijn training, samenleven is een brug te ver.

Karakter: Dankzij team Arosh kreeg ik muilkorftraining en startte ik sociale wandelingen met andere honden. Wandelen moest opgebouwd worden, want mijn fysiek was ver zoek bij aankomst in het asiel. Ik kweekte er een stel spieren en nu wandel ik vlot 5 km, op voorwaarde dat ik nadien een tukkie mag doen. Zoek je een echte atleet? Dan ben ik misschien niet uit het juiste hout gesneden voor jou.

Ik ben snel overprikkeld, dus is het raadzaam om rustig op te bouwen met mij. Ik leer nog steeds heel veel bij, en men zegt dat eigen stoef stinkt maar ik ben nu eenmaal een goede leerling. In een rustige omgeving kan ik helemaal relaxen en daar kan ik uitgebreid van genieten. Ik hou niet van prikkels en dus ook niet van drukte. Logisch, toch?

Om die reden heb ik ook een vast team. Dat team is ten volste bereid om onze ontmoeting in goede banen te leiden en om ons te helpen de band der banden te smeden! En ze hebben mij een heel stuk vooruit geholpen. Zo wandel ik netjes aan de lijn en negeer ik soortgenoten en voorbijgangers op wandeling. Dit was vroeger niet zo.

Op de speelweide van het asiel kan ik mijn hartje ophalen. Hoe? Door met een balletje te spelen, een putje te graven of een spurtje te trekken. Ik kan ook speels uit de hoek komen, vergis je niet!

Zoals je al door hebt, hoeft het niet altijd wild te zijn voor mij. Ik ben ook te vinden voor hersenwerk, zoals voertjes zoeken in de snuffelmat of in het bos tussen de takken. Met snoep kom je bij mij heel ver, dat klopt. Ik ben zowel op lekkers als op mijn begeleider gericht en werk graag om te plezieren. Als ik maar kan bezig zijn met mijn mensen… Zo houd ik ook ontzettend van knuffels en massages. Héérlijk!

Binnen de asielmuren vind ik geen rust. De prikkels zijn me er te veel aan. Om die reden vang ik graag een uiltje tijdens een uitstap met mijn begeleiders. Meer nog, ik kan makkelijk 1,5 à 2 uur slapen in het bos… Zo laad ik mijn batterijtjes op, buiten de stressy omgeving van het asiel.

Adoptie via: